هوشنگ کامکار
هوشنگ كامكار به سال 1325 در شهر سنندج پا به عرصهى وجود نهاد، موسیقى را از كودكى نزد پدر و با نواختن سنتور آغاز كرد، سپس به فراگیرى ویولن و تئورى موسیقى ایرانى و تئورى موسیقى علمى جهانى پرداخت و پس از چندى در همان سالهاى نخست، در كلاس موسیقى صبا كه زیر نظر پدرش اداره مىشد به تدریس پرداخت، پس از اتمام تحصیلات دورهى متوسطه به تهران مىرود و در هنرستان عالى موسیقى ملى ثبت نام مىنماید و در این هنرستان به نواختن ویولن كلاسیك و تئورى موسیقى علمى مىپردازد و پس از اتمام یك دورهى یكساله به سنندج برمىگردد و چند سال به عنوان كارشناس موسیقى در فرهنگ و هنر این استان، به تدریس مىپردازد. وى در سال 1348 وارد دانشكدهى هنرهاى زیبا دانشگاه تهران مىشود و در رشتهى آهنگسازى با عنوان شاگرد اول فارغالتحصیل مىگردد و بلافاصله براى ادامهى تحصیل موسیقى راهى ایتالیا مىشود و مدت یكسال در آكادمى «سانتاچى چیلیا»ى رم به فراگیرى «هارمونى»، فوگ و كنترپوآن مىپردازد.
هوشنگ كامكار، سپس راهى آمریكا شده و دورهى فوق لیسانس در رشتهى تاریخ موسیقى را در دانشگاه موسیقى «سانفرانسیسكو» به پایان رساند و در اسفندماه 1357 به تهران برگشت و چندین ترم در دانشكدهى هنرهاى زیبا، دانشگاه فارابى (هنرستان موسیقى) به تدریس موسیقى پرداخت. وى علاوه بر آهنگسازى و تدریس در مجامع دانشگاهى، در زمینهى نظرى موسیقى نیز داراى تألیفات و ترجمههایى است كه از آن میان «دستگاه شور و فرمهاى آهنگسازى سنتى ایران» رسالهى پایان تحصیلى او به زبان انگلیسى، «موسیقى روسیه در قرن نوزدهم» و ترجمهى كتاب «اصول اركستراسیون» اثر: «ریمسكى كورساكف» است كه به چاپ رسیده و ترجمهى كتاب «هارمونى قرن بیستم» اثر: «پرسى چتى» و «فوك وانوانسیون» اثر: «جان ورال».
از ساختههاى هوشنگ كامكار كه اكثراً براى اركستر سنفونیك، گروه كر، آواز و سازهاى سنتى و ملى ساخته شده، مىتوان از: «گل همیشه بهار» 1359 با صداى شهرام ناظرى، «كنسرتینو» براى تار و اركستر 1360 بر اساس چهار مضراب حسن علیزاده، «كجایید شهیدان خدایى» 1361 بر اساس شعر مولانا با صداى بیژن كامكار موسیقى متن فیلم «پل آزادى» كه در دومین جشنوارهى سینمایى فجر برندهى جایزهى اول شد، نوار كاست «بهاران بیایید» 1364 با صداى شهرام ناظرى و بیژن كامكار، نوار كاست «در گلستانه» 1367 بر روى اشعار سهراب سپهرى با صداى شهرام ناظرى و نوار كاست «بیا حافظ» 1368 با صداى بیژن كامكار و از كارهاى دیگر وى بر روى اشعار نیما و یك «كنسرتینو» براى سنتور و اركستر مىباشد. سبك آهنگسازى كامكار تركیبى از نغمات، ملودیها، سازهاى فولكلوریك و سنتى با جنبههایى از تكنیك و دستاوردهاى موسیقى علمى جهانى است كه خود آن را «موسیقى ملى ایران» مىنامند این اصطلاح قبلاً در موسیقى ما به صورتهاى مختلف به كار برده مىشد ولى در مفهوم جدید خود براى اولین بار، بعد از انقلاب به جریانى كه از كلنل وزیرى شروع شده بود توسط هوشنگ كامكار مطرح شد و به طور كامل از دیگر انواع موسیقى ایران متمایز گردیده.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
